|
دومین کنگره انفورماتیک پزشکی و هفتمین همایش سلامت الکترونیک
|
|
|
عنوان فارسی |
طراحی یک ساختار مفهومی برای بازی جدی توانبخشی سالمندان |
|
چکیده فارسی مقاله |
چکیده مقدمه: با پیشرفت تکنولوژی و فراگیر شدن استفاده از سیستمهای هوشمند قابلحمل، استفاده از این سیستمهای در حوزه بهداشت و درمان مورد توجه واقع شده است. یکی از قابلیتهای سیستمهای هوشمند، استفاده از برنامههای بازی است. در تعریف بازی به صورت یک سیستم صوری مبتنی بر قاعده با نتایج متغیر و قابل سنجش تعریف می شود که در آن بازیکنان به نتایج اهمیت می دهند و تلاش می کنند در آن تأثیر بگذارند و شرکت در این فعالیت اختیاری است. بازیهای دیجیتالی گونهای از بازیها هستند که بر بستر دیجیتالی عرضه میشوند و دارای 4 جز قواعدبازی، چالش، نحوه تعامل و اهداف هستند. در بیشتر مواقع هدف از بازی تنها تفریح محسوب میشوند اما میتوان از جذابیت بازی در راستای تحقق اهدافی غیر از تنها تفریح هم بهره برد. بازی نمایی (بازی پردازی) فرایندی است که در آن فعالیت، سیستم و یا سرویسی که ماهیت بازی ندارد با بازطراحی به شکل یک بازی، جذاب تر و یا انگیزه بخش تر می شود. این فرایند تلاش می کند با استفاده از عناصر بازی (شامل ایجاد مرحله، ایجاد امتیاز، داستان، رقابت و ...) تعامل کاربر با سیستم را بهبود ببخشد. به صورت خلاصه تر بازی نمایی برابر است با استفاده از عناصر طراحی بازی در زمینه های غیر بازی. جهت ایجاد بازینمایی، شناخت و توجه به عناصری که موجب تعامل بازیکن با بازی می شود و استفاده به جا و اصولی از آن ها در طراحی و پیاده سازی بازی لازم است. هدف اصلی این پژوهش طراحی یک ساختار بازی جدی توانبخشی قابل اجرا روی سیستمهای هوشمند قابل حمل است که از نظر درمانگران و سالمندان مورد قبول و قابل استفاده باشد. قشر مخاطب سالمندان در این تحقیق از این رو موردتوجه قرار گرفته است که میانگین سن جوامع در حال بیشتر شدن است و احتمال وقوع مشکلات شناختی و فیزیکی مرتبط با سن بیشتر شده است و نیاز به استفاده از تکنولوژی برای ارتقا توانمندیها لازم به نظر میرسد. از سویی توجه به نیازها، توانمندیها و تمایلات کاربران سالمند کمتر در فرآیند بازیسازی مورد توجه قرار میگیرد. در این تحقیق با مطالعه جنبههای مختلف استفاده از سیستمهای قابلحمل مانند تلفن همراه هوشمند و تبلت، به این سیستمها به عنوان یک وسیله کمکی برای بهرهگیری بیشتر از تمرینات توانبخشی تحت نظر درمانگر توجه شده است. روش بررسی: در بخشی از این مطالعه تحقیقات کتابخانهای در خصوص ویژگیهای طراحی بازیهای جدی و ساختارهای موجود انجام گرفته است، در ادامه با پرسشنامه از سالمندان در خصوص تمایلات آنها در مورد استفاده از سیستمهای هوشمند اطلاع پیدا شده است و با پرسشنامهی نشانگر نوع بازیکن، شیوه نگرش سالمندان به بازی مورد پرسش قرار گرفته است. یافته ها: با تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه نوع بازیکن مشخص شد، میانگین رویکرد بازیکنان سالمند ایرانی به بازی بیشتر از نوع اجتماعی و تلاشگر است و کمتر مایل هستند با نگرش بازیکن مجذوب به بازی بپردازند و سالمندان اگر یک برنامه را از نظر ارتقا سلامت و بهداشت و یا آموزش سودمند ارزیابی کنند، مایل به استفاده از آن برنامه هستند. نتیجه گیری: با استفاده از اطلاعات به دست آمده، ساختاری مفهومی برای طراحی بازیجدی به منظور توانبخشی سالمندان طراحی و پیشنهاد شده است، که نقش هر یک از افراد درگیر بازی، اعم از درمانگر، بیمار و ارائه کننده بازی به صورت پویا در آن مشخص شده است. اسن ساختار به صورت گرافیکی در ادامه قابل مشاهده است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
hoora tajrishi - tmu
seyed mohammad firoozabadi - tmu
seyed fazollah ahmadi - tmu
|
|
نشانی اینترنتی |
http://mieh-2018.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-365-2&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
دوره مرتبط |
کنفرانس مرتبط |
فهرست کنفرانس ها
|