سامانه مدیریت همایش های علمی


مدیریت و رهبری اثربخش در پرستاری


عنوان فارسی	تلاشهای ناکافی برای همگامی با راهبرد ها و استانداردهای بین المللی و ملی در بیمارستان ها

چکیده فارسی مقاله	مقدمه: سیستم های بهبود کیفیت مانند اعتباربخشی، حاکمیت بالینی و مدیریت خطر بالینی راهبرد هایی برای همگامی با استاندارد بینالمللی و ملی ایمنی بیمار هستند. این راهبردها، امکان همگرایی و همسویی مراقبین سلامت را در سرتاسر دنیا برای رسیدن به مراقبت ایمن و نهادینه کردن فرهنگ ایمنی فراهم می کنند. هدف: هدف این مطالعه بررسی تجارب پرستاران از چالش های اجرای سیستم های بهبود کیفیت و ایمنی در بیمارستان ها بود. روش: در این مطالعه کیفی، تعداد 23 از نفر از پرستاران اعم از پرستاران بالینی، سرپرستاران، سوپروایزران و مدیران پرستاری به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق بدون ساختار جمع آوری و با روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: داده ها نشان داد تلاش ها بیمارستان ها برای یکپارچگی و همگامی با استاندارد بینالمللی و ملی ایمنی بیمار کافی نیست. زیر طبقاتی به شرح زیر نشان دهنده تلاش های محدود و گسسته تمام سطوح مراقبین سلامت در این زمینه بود. 1. نارسایی در استقرار سیستم های بهبود کیفیت و مدیریت خطر بالینی: از منظر پرستاران چالشهای از جمله کمبود دانش، مشکلات مدیریت و فرهنگ سازمانی، منابع انسانی و مالی محدود و بارکاری زیاد و کمبود زمان، ضعف درساختارهای نظارتی و ضعف در مشارکت تیمی باعث نگرش منفی کارکنان نسبت به رویکردهای بهبود کیفیت و ایمنی شده است. 2. فرهنگ مقاومت به تغییر به سوی رویکرد سیستمی: برای تقویت فرهنگ ایمنی نیاز به رویکر د سیستمی است. بدین جهت تغییر باید بر فرهنگ سازمانی، ساختارهای و سیستم ها، روش ها، محیط، تجهیزات، فرایندهای و رفتار سازمانی و... متمرکز شود. اما بر طبق تجربیات پرستاران در برابر تغییر فرهنگ مقاومت وجود دارد. حتی مدیران هنوز از مزایـای اجتماعی، انسانی و اقتصادی رویکرد سیستمی اگاهی ندارند. 3. فرهنگ مقصر و تنبیه: به منظور کاهش وقایع ایمنی، بایستی به فرهنگ گزارش دهی خطاها و قایع ایمنی بعنوان یکی از اجزای مهم فرهنگ ایمنی توجه ویژه شود و از فرهنگ تنبیهی و مقصر یابی بشدت پرهیز گردد. پرستاران ترس از مقصر شدن و تنبیه شدن، بی توجهی به دفاعیات پرستاران، سرزنش کردن، ودستورالعمل‏های انضباطی را از دلایل وجود فرهنگ مقصر برشمردند. 4. عدم باز خورد به گزارش دهی خطا:. به اعتقاد پرستاران رها کردن گزارشات و بازخورد ندادن به کارکنان و پیگیری نکردن بازخوردهای آنها نشان از عدم اهمیت گزارش دهی و ضعف فرهنگ ایمنی دارد. 5. ضعف فرهنگ آموزش و یادگیری سازمانی: فرهنگ یادگیری از حوادث گذشته، باعث ارتقا عملکرد ایمنی و جلوگیری از تکرار آنها می‏شود. بر طبق تجربیات پرستاران، حضور منفعل در اموزش ها، مناسب نبودن آموزشها، برگزاری آموزشها با رویکرد مدرکگرایی، کمبود زمان و حجم بالای کار باعث بیانگیزگی کارکنان برای یادگیری سازمانی، شده اند. 6. ضعف فرهنگ پیشگیرانه ( محافظتی): پرستاران معتقد بودند کارکنان و مسئولین نباید واکنشی عمل کنند و منتظر وقوع حوادث ناگواری باشند سپس اقدامات اصلاحی انجام دهند. مدیران باید برای تقویت فرهنگ ایمنی، فرهنگ پیشگیرانه را بیشتر مورد حمایت قرار داده وخود الگویی برای کارکنان باشند. بحث: همراستا با مطالعه حاضر مطالعات مختلف نیز چالشها و موانع مشابهی برای استقرار سیستم های بهبود کیفیت و مدیریت خطر بالینی را گزارش نمودند، به طور مثال در یک مطالعه در ایران، موانع عبارت بودند از: محدودیت منابع مالی و تجهیزاتی، محدودیت منابع انسانی (مانند کمبود نیروی متخصص ، کمانگیزگی)، مشکلات مدیریتی، ضعف در برنامههای آموزشی، نارسایی در ارتباطات، موضوعات فرهنگی ( مانند احساس عدم نیاز به تغییر، ضعف در مشارکت تیمی) و قوانین و سیاستها (مانند عدم وجود قوانین هماهنگ. قرائن حاکی از این است که سیر پیشرفت سیستم های بهبود کیفیت و ایمنی بیمار هنوز در ایران با میزان مطلوب فاصله زیادی دارد. شاید بتوان یکی از ریشه های مهم این وضعیت را عدم پرداختن به انها در محافل علمی و آکادمیک و تحقیقاتی و فراهم نکردن زیرساختهای مناسب برای اجرای آنها باشد. همچنین شاید دلیل ضعف در یادگیری در سازمانی، فراهم نبودن شرایط یادگیری، فرهنگ مقصر یابی و ضعف دانش و مهارت برای مدیریت خطا، امنیت روانی ناکافی، محیط کار شرایط نامساعد محیط کار و عدم حمایت توسط مدیران باشد. نتیجه گیری: از منظر پرستاران سیر پیشرفت سیستم های بهبود کیفیت و ایمنی بیمار هنوز در ایران با میزان مطلوب فاصله زیادی دارد. اگرچه سیستم های بهبود کیفیت مانند اعتبار بخشی ابزارهای مفیدی برای بهبود فرهنگ ایمنی هستند اما موانعی از جمله کمبود دانش، مشکلات مدیریت و فرهنگ سازمانی، منابع انسانی و مالی محدود، بارکاری زیاد، کمبود زمان، ضعف در ساختارهای نظارتی و موضوعات فرهنگی ( مانند احساس عدم نیاز به تغییر، ضعف در مشارکت تیمی) باعث نارسایی در استقرار آنان شده اند. این مطالعه میتواند مدیران و برنامهریزان سطوح مختلف مراقبت سلامت را یاری نماید تا جهت توسعه و ارتقای استاندارد های بین المللی و ملی اقدامات زیربنایی و بسترسازی مناسب را انجام دهند، به تدوین برنامه راهبردی و عملیاتی در این زمینه بپردازند.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی	Inadequate efforts to keep pace with national and international standards in hospitals

چکیده انگلیسی مقاله	Background and aim: Quality improvement systems, e.g. accreditation, clinical governance, and clinical risk management, are strategies for keeping pace with national and international safety standard. In addition, these strategies provide the convergence and alignment of healthcare providers for reaching a safe care and establishing safety culture all over the world. The aim of this study was to explore the nurses’ experiences of the challenges influencing the implementation and integration of Quality improvement systems in healthcare. Methods: In this qualitative study, 23 nurses from clinical nurses, head nurses, supervisors and nursing directors were enrolled by purposefully sampling. The data were collected through in-depth unstructured interviews and analyzed using a conventional content analysis approach. Results: The data showed that the efforts are not adequate for integration and adjustment with these strategies. A number of subcategories were: “failure to establish quality improvement and clinical risk management systems”, “culture of resistance to change towards system approach”, “culture of blame and punishment”, “weakness in feedback to reporting errors”, “weakness in the culture of organizational education and learning”, and “weakness in protective culture”, reflecting the limited and disconnected efforts of all levels of healthcare providers. Discussion and conclusion: From the perspective of the nurses progress in patient safety and quality improvement systems is still far from ideal in Iran. Although quality improvement systems such as accreditation are useful tools for improving the safety culture, barriers such as lack of knowledge, organizational management problems, limited human and financial resources, high levels of workload, lack of time, weaknesses in regulatory structures and cultural issues (such as lack of need for change, weakness in team participation) have caused a failure in their deployment. One of the important roots of this situation might be the failure to address them and the challenges theses filed in scientific, academic, and research gatherings, as well as the failure to provide proper infrastructure to implement.

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله	سیستم های بهبود کیفیت, اعتباربخشی, حاکمیت بالینی, مدیریت خطر, ایمنی بیمار

نویسندگان مقاله	جمیله فر خ زادیان \| Jamileh Farokhzadian Kerman University of Medical Sciences دانشگاه علوم پزشکی کرمان فروغ ریانی \| Forough Rayyani Kerman University of Medical Sciences دانشگاه علوم پزشکی کرمان امیررضا سبزی \| Amirreza Sabzi Shiraz University of Medical Sciences دانشگاه علوم پزشکی شیراز

نشانی اینترنتی	http://nml.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-113-4&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله	فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده	fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده

برگشت به: صفحه اول پایگاه \| دوره مرتبط \| کنفرانس مرتبط \| فهرست کنفرانس ها