| چکیده فارسی مقاله |
شناسایی ژنوتیپ‌های برتر، اولین قدم در برنامه‌های اصلاحی گردو و دستیابی به ارقام مطلوب به‌شمار می‌رود. پژوهش حاضر جهت ارزیابی ژنوتیپ‌های گردو و معرفی ژنوتیپ‌های برتر و امیدبخش در مناطق مختلف استان ایلام طی سال‌های 1393-1392 انجام گرفت. در این آزمایش، ژنوتیپ‌هایی به‌عنوان ژنوتیپ برتر و امیدبخش انتخاب گردیدند که دارای وزن خشک میوه بالاتر از 5/13 گرم، وزن مغز بالاتر از 5/6 گرم، درصد مغز بیشتر از 45 درصد، ضخامت پوست سخت بین 5/1-1 میلی‌متر و عادت باردهی جانبی بالاتر از 70 درصد بودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ضمن وجود تنوع ژنتیکی بالا، ژنوتیپ‌های برتر و امیدبخش متعددی از نظر صفات میوه و مغز در سطح استان وجود داشت. در بین ژنوتیپ‌های برتر انتخابی، ژنوتیپ A9-2 با 35 روز تأخیر برگدهی نسبت به استاندارد مرجع، دیربرگده‌ترین ژنوتیپ بود که تحت تأثیر تنش سرمای دیررس بهاره قرار نگرفت. به‌طورکلی و بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، 12 ژنوتیپ (M1, M3, A2-7, A4-7, A4-8, M2, Z7, Z12, A9-2, A3-10, A8-1 و A8-8) به‌عنوان ژنوتیپ‌های برتر و امیدبخش انتخاب گردیدند که بسیاری از آن‌ها نسبت به ارقام تجاری و ژنوتیپ‌های برتر انتخابی برتر بودند. |
