|
|
نخستین کنفرانس بین المللی و دهمین کنگره ملی علوم باغبانی ایران
|
|
|
| عنوان فارسی |
تأثیر ساکارز و مانیتول بر فعالیت آنزیمی و نشت یونی گل بریدنی رز |
|
| چکیده فارسی مقاله |
پیری پس از برداشت عامل محدود کننده بازارپسندی گل‌های شاخه بریدنی رز است. آزمایش حاضر با هدف بررسی نقش قندهای ساکارز و مانیتول بر فعالیت آنزیمی و نشت یونی گل شاخه بریدنی رز رقم سامورایی انجام شد. به این منظور آزمایشی با 8 تیمار شامل شاهد، 8- هیدروکسی کوئینولین (200 میلی‌گرم بر لیتر)، ساکارز (در سه سطح 1، 2 و 3 درصد) و مانیتول (100، 200 و 300 میلی‌مولار) با 5 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. در طول آزمایش صفاتی مانند ماندگاری، نشت یونی و فعالیت آنزیم پراکسیداز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که ساکارز 3 درصد بیشترین ماندگاری (4/12 روز) را در مقایسه با تیمار شاهد آب مقطر با 4/9 روز داشت. تیمارهای مانیتول تأثیر معناداری بر افزایش ماندگاری رز نداشتند. از لحاظ میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز کمترین میزان فعالیت در غلظت 3 درصد ساکارز با میانگین 300/0 میکرومول بر گرم وزن تر و بیشترین مقدار فعالیت آنزیم از تیمار شاهد آب مقطر به دست آمد. کمترین نشت یونی در تیمار هیدروکسی کوئینولین 200 میلی‌گرم بر لیتر با میانگین 08/26 درصد مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از تیمارهای ساکارز به همراه هیدروکسی کوئینولین می‌تواند راه مؤثرتری برای بهبود ماندگاری و حفظ کیفیت در گل‌های شاخه بریدنی رز نسبت به مانیتول باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
پراکسیداز، تیمار پیوسته، کیفیت پس از برداشت، ماندگاری |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.irhc2017.org |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
دوره مرتبط |
کنفرانس مرتبط |
فهرست کنفرانس ها
|
