نخستین کنفرانس بین المللی و دهمین کنگره ملی علوم باغبانی ایران

عنوان فارسی افزایش تحمل آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از خشکی در گردو چندلر با پیش تیمار تنش شوری
چکیده فارسی مقاله حساسیت شدید گردو (Juglans regia) به تنش خشکی باعث از بین رفتن بخشی از درختان جوان به‌محض انتقال به محیط باغ می‌شود. در پژوهش حاضر تلاش شد با اعمال تنش شوری کنترل‌شده (کاربرد 100 میلی مولار سولفات سدیم، کلرید کلسیم یا نیترات پتاسیم در محلول غذایی) بر نهال‌های گردو چندلر یک‌ساله که در بستر کشت بدون خاک و با محلول هوگلند تغذیه می‌شدند نسبت به تنش خشکی تحمل سیستمیک القاء گردد. کارایی تیمارها در ایجاد تحمل به خشکی با ارزیابی آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از تنش خشکی، و ارزیابی غلظت پروتئین کل، فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز، و محتوای کارتنوئیدها، آنتوسیانین‌ها و ترکیبات فنولی در برگ گیاهان پس از یک دوره 30 روزه توقف آبیاری بررسی شد. تیمارهای نیترات پتاسیم و سولفات سدیم شاخص پایداری غشاء را در شرایط تنش خشکی افزایش دادند. در گیاهان پیش تیمار شده غلظت مالون دی آلدهید و پراکسیدهیدروژن کاهش یافت و از طرفی میزان پروتئین و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان نسبت به شاهد افزایش یافت. در این خصوص سولفات سدیم بیشترین کارایی در کاهش آسیب ناشی از تنش اکسیداتیو را نشان داد. محتوای آنتی‌اکسیدان‌های غیر آنزیمی شامل آنتوسیانین‌ها و ترکیبات فنولی گیاهان پیش تیمار شده نیز افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد داشت. در این راستا بیشترین افزایش آنتی‌اکسیدان‌های غیر آنزیمی در تیمار نیترات پتاسیم مشاهده شد. درمجموع مشخص شد که افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدانی در برگ با پیش تیمار تنش شوری می‌تواند به بهبود تحمل به خشکی گردو کمک نماید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، پراکسیدهیدروژن، پایداری غشاء، مالون دی الدهید، Juglans regia.

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله

نشانی اینترنتی http://www.irhc2017.org
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   دوره مرتبط   |   کنفرانس مرتبط   |   فهرست کنفرانس ها